İnsanın rahatlaması gerekiyor bazen ancak rahatlamaya elveriş sağlayacak birşey bulamıyor. Bu duygu belirsizliği insanı yüksek dalgalı bir okyanusa sürükler gibi sanki...Bazen olur ya, kafan düşüncelerle dolar taşar da söyleyecek tek kelimen yoktur. Tamda o noktadayım. Kuşbakışı bakıldığı zaman hiçbir şey yokmuş gibi sanki yukarıdan, ama öyle değil.
Hiçbirşeysizlik midir acaba beynimin içinde çalışan tershane, bilemiyorum. Yazmak istiyorum, rahatlamak istiyorum ama yazamıyorum maruz görün. Olumsuzlukların güzel yanlarıyla mutlu olun mesajları verdim şuana kadar ancak hiçbirşeysizlikten nasıl mutlu olunur? Çözemiyorum.
İnsanlarda arıyorum şifamı bazen. "çözüm olmuyor" da değil aslında. Ancak karşı tarafa güvenemediğiniz gibi herhangi bir kırgınlıkta ise bir çölde hissediyorsunuz kendinizi. Kimseyle ne konuşasınız, ne güvenesiniz ne de adam yerine koyasınız kalıyor.
Sizlere tavsiyem ise hayattaki meşgullüklerinizden rahatsızlık duymayın. İlgilenin, ilgilenin, ilgilenin. Muhakkakki bu meşgulsüzlüklerinizin sizlere yolları bölecek kavşaklar getirecektir.
Hayat mı boş? diyorum bazen. Soruyu sorar sormaz ise "hassiktir lan sende" diyesim geliyor kendime. Çok klişe hissiyat. Bilmiyorum arkadaşlar, meşgulde olamıyorum. Bu nasıl bir yanlızlıktır canına yandığım...
Hiçbirşeysizlik temalı bu makalemde sizlere vereceğim son anafikirimde yok.
Selametle...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder